WAAROM IK
MEE DOE

“Ik hoop dat ik mijn kinderen over dertig jaar kan zeggen: ik héb echt wat gedaan.”

Evelien is een van de mensen die investeerde in de Lenteland coöperatie. Wij vroegen haar waarom ze meedoet.

Haar interesse in voedselproductie en duurzaamheid gaat al even terug. Via haar voormalig werk als freelancer, LinkedIn, vrienden en collega’s kwam Evelien in aanraking met andere vormen van landbouw, gezond voedsel, aandacht voor biodiversiteit en de manier waarop we met dieren omgaan.

Toen ze voor het eerst moeder werd, veranderde er iets wezenlijks. “Dat was wel echt een omslagpunt. Je voelt dan zo duidelijk de verantwoordelijkheid voor de wereld die je nalaat voor je kind. En je ziet dan ook scherper wat er allemaal mis is, in hoe we omgaan met de natuur, met dieren en met elkaar. Ik dacht toen: als je echt iets wilt doen, dan investeer je toch gewoon een beetje.”

Sindsdien legt Evelien gedurende het jaar wat geld opzij om aan het einde van het jaar opnieuw te kunnen investeren in de Lenteland boerderijen. “Ik hoef daar niets voor terug of mee te verdienen. Ik hoop gewoon heel erg dat deze beweging groeit. Dat we met elkaar regeneratieve landbouw groter gaan maken. En dat Lenteland blijft groeien. Dat er steeds meer boerderijen komen, dat meer mensen meedoen en dat deze boeren zo hun werk kunnen blijven doen. Zodat de grond weer vruchtbaar wordt, bijen en insecten terugkomen en we gezond eten hebben.”

Soms breekt mijn hart

Laatst reed ze door Brabant, vertelt ze, langs uitgestrekte akkerbouwvelden. “Als je ziet hoe weinig insecten daar rondvliegen, hoe weinig vogels, en hoeveel megastallen dan breekt mijn hart. Er zijn gelukkig ook plekken waar het wél bloeit en groeit. Maar ik verbaas me erover hoe makkelijk we manieren van landbouw accepteren waarmee we al het leven wegnemen uit een gebied. Dat we voedsel eten met gif erop. En dat we, ook ik weleens, vaak tijdens ons drukke dagelijkse leven onze kop in het zand steken. Onbewust misschien, ik neem dat niemand kwalijk. Maar ik vind het wel zorgwekkend waar het naartoe gaat en daarin voel ik me soms ook best alleen, want ondertussen draait de wereld gewoon door.”

Hoop laten groeien

Juist daarom zoekt Evelien actief naar projecten die bijdragen aan verandering en die hoop geven. “Ik volgde Lenteland al vanaf ongeveer het begin. En ik neem ook deel aan andere initiatieven. Wij kopen thuis bijvoorbeeld een groot deel van ons eten in de winkel Oogst in Leiden van Joost van Schie (Boerderij de Eenzaamheid), met alleen maar biologische producten. En hier in de buurt in Wassenaar zit een perceel van Land van Ons, waar ik ook kleine stukjes grond elke maand aankoop. De boerderijen van Lenteland zijn voor mij wat verder weg, maar ik ben zeker van plan om binnenkort een bezoekje te brengen met mijn gezin. Ondertussen draag ik dus bij door mee te investeren.”

Het kan anders

“Ik vind het prettig om het werk van Lenteland te volgen en betrokken te zijn bij initiatieven die laten zien dat het anders kan. Dat geeft hoop. Ze laten zien dat je een plek weer kunt laten groeien en bloeien, als je andere keuzes maakt. Ik probeer dat ook mee te geven in de opvoeding van mijn kinderen, die nog heel jong zijn. In mijn eigen tuin bijvoorbeeld, zijn we bezig met het planten van voedselstruiken, zorgen we dat er veel biologische bloemen komen om bijen en vlinders aan te trekken, regelen we een huis voor egels en bekijken we lieveheersbeestjes, en ik let op wat we consumeren. Kleine stappen, maar je doet wat je kan op allerlei vlakken. Dat helpt mij dan ook weer persoonlijk.”

Een community bij de boerderij

“Wat me ook aansprak bij Lenteland is het commons-verhaal. Het betrekken van een soort community op de boerderij, dat vind ik heel goed. Daar zit ook wel een linkje met mijn werk.” Evelien werkt als operationeel manager bij Edge Workspaces, waar ze dagelijks bezig is met het creëren van een prettige, inspirerende en duurzame werkomgeving. “In een wereld waarin we steeds verder van elkaar af staan, is het zo belangrijk om prettige plekken te creëren waar we samen komen. Waar je ook gesprekken hebt met mensen buiten je eigen kring en waar mensen weer opbloeien.”

“Ik hoop eigenlijk gewoon dat ik over dertig jaar mijn kinderen kan aankijken en kan zeggen: ik heb echt wat gedaan.”

Wil je ook mee doen? Bekijk hier hoe dat werkt.