IK DOE MEE

Als je iets wil veranderen, moet je gewoon beginnen

Wie zijn de investeerders van Lenteland boerderijen? Hier lees je het verhaal van Irmgard Bomers die investeerde in ’t Gagel.

“Mijn ouders kwamen uit de Achterhoek. Toen ze overleden, wilde ik iets doen waardoor ze verbonden bleven met hun geboortestreek. Zo kwam ik bij ’t Gagel terecht, de Lenteland boerderij in Lochem. Op die manier dragen zij en ik bij aan deze vorm landbouw en aan een mooie landschap.”

Ook vanuit haar eigen huis probeert Irmgard haar idealen in praktijk te brengen: door haar plek te delen, zich in te zetten als vrijwilliger en door anderen te inspireren om zelf in actie te komen voor wat ze belangrijk vinden.

Van Achterhoek naar Westland

Irmgard groeide op in Arnhem. Haar ouders kwamen uit de Achterhoek en ‘emigreerden’ als eersten naar de stad. Ze trok zelf verder: eerst naar Den Haag en nu woont ze al meer dan dertig jaar in Wateringen, in het Westland. Haar beide kinderen zijn nog weer verder getrokken, en wonen in het buitenland. “We kwamen hier eigenlijk per toeval terecht en waren niet van plan om er ook na ons werkende leven te blijven wonen. Vijf jaar lang hebben we gezocht naar een plek die klopte met ons lijstje van wensen, maar ons huis bleek het beste daarbij te passen.”

Co-creatie

“De ‘nieuwe economie’ heeft mijn interesse en dat begint voor mij met delen. Ik ben gelukkig niet de enige. Steeds meer mensen zoeken naar betekenis, naar iets bijdragen. Juist omdat alles zo individualistisch is geworden.”

“Toen ik me ging verdiepen in nieuwe businessmodellen ging er letterlijk een wereld voor me open. Ik zag ineens hoe je dingen ook buiten traditionele organisaties om kunt organiseren. In co-creatie, met elkaar. En dat iedereen waarde kan toevoegen. Ik heb meegewerkt aan mooie projecten die op deze manier tot stand zijn gekomen, daar ben ik best trots op.”

Een huis vol verhalen

Haar huis in Wateringen bleek een bijzondere plek. “In de volksmond heet het nog steeds ‘Het huis van Van Beurden’, de naam van de vorige eigenaar. Hij was architect en een van de eersten die wonen en werken combineerde na de oorlog. Van zijn zoon begrepen we dat hij betrokken was bij een groot deel van wat er in Wateringen is gebouwd in zijn tijd. Als je je verdiept in een huis en er blijkt een mooi verhaal achter te zitten, dat is heel bijzonder.”

“Mijn man en ik stellen ons huis nu open voor anderen en doen mee aan open dagen en fietstochten. Mensen komen hier in de tuin en wij vertellen het verhaal van deze plek en de verbinding tussen verleden en toekomst. Ik probeer ook mee te geven hoe je zelf kunt bijdragen aan een wereld waarin de mens niet boven de natuur staat, maar onderdeel is van het geheel.”

Gewoon beginnen

“Als je iets wilt veranderen, moet je gewoon beginnen,” zegt ze. “Dat doen wij zelf ook. Vanaf het moment dat we besloten dit huis te delen met anderen, kwamen er vanzelf dingen op ons pad. Zo hebben we een maand lang een Palestijns gezin in huis gehad. We hebben de ruimte, dus waarom niet? Het interessante is dat je zo beter begrijpt wat er in de wereld speelt. En je ziet nog duidelijker: mensen zijn mensen. We moeten ophouden met elkaar in hokjes te stoppen.”

Terug naar het boerenland

“Midden-Delfland is onze achtertuin. Dit is van oudsher een boerenlandschap, met veel melkveebedrijven. Grappig eigenlijk: ik begon in de Achterhoek en eindig hier in een omgeving die daar veel van weg heeft.”

Na een gevarieerde loopbaan werkt Irmgard nu vrijwillig mee aan lokale initiatieven waarbij ze veel boeren ontmoet. “Ik spreek hun taal. Ik begrijp hoe ze denken en ik snap dat iedereen van alles van je vindt en dat daar de irritatie zit. Iedere boer heeft zijn eigen situatie, zijn eigen zorgen, maar ze voelen zich allemaal verbonden met hun plek en begrijpen als geen ander het belang van gezonde grond.”

Kleinschaligheid is de toekomst

Irmgard gelooft dat de toekomst ligt in het kleinschalige en lokale. “Ik zie dat mensen weer grip willen op waar ze mee bezig zijn. Kleinschaligheid geeft ruimte om echt invloed te hebben. Wie diep in de schulden zit, werkt voor de bank. Wie kleiner werkt, werkt voor zichzelf én voor de grond onder zijn voeten.”

“Dat is wat me aanspreekt bij Lenteland. De schaal, de manier van boeren en het gedeelde eigendom. De grond is geen verdienmodel, maar een gedeelde basis. Daarmee doorbreek je iets fundamenteels. Dat vind ik krachtig.”

Blijven groeien

Toen ze nadacht over een investering ter nagedachtenis aan haar ouders, viel haar keuze op boerderij ’t Gagel. “Ik kende de boeren al een beetje, vanuit hun eerdere boerderij Bodemzicht. Hun manier van werken sprak me aan. Ze doen wat ik ook probeer te doen: de wereld een stukje beter achterlaten.”

“In hun manier van werken zie je die co-creatie terug, waar ik in geloof. Niet alleen tussen mensen, maar met al het leven om hen heen. Alles draagt iets bij. Samen kunnen we mooie ontwikkelingen op gang brengen die blijven groeien. Daar haal ik veel voldoening uit.”